Parki Krosno

        Pierwsza ścieżka widokowa  o długości około 1900 m rozpoczyna swój bieg w wydzieleniu "a" oddziału 43. Początkowo, przez około 500 m biegnie ona drogą leśną w kierunku północno-wschodnim skrajem malowniczego urwiska, by potem ostro skręcić na zachód i po około 250 metrach zejść na dziką łąkę położoną w dolinie rzeki Wetliny   Dalej ścieżka prowadzi brzegiem rzeki w górę jej biegu, na wschód. Na tym odcinku ścieżkę poprowadzono płaską trasą rzeczną porośniętą jesionem i olszą szarą. Po około 450 metrach zwiedzający dociera do trudnego technicznie odcinka ścieżki biegnącego tuż nad rzeką w pobliżu skalnego urwiska. Wybrano tu sposób udostępnienia tego odcinka ścieżki, wykorzystujący naturalne ułożenie występujących w korycie rzeki Wetliny bloków piaskowca. Tworzą one naturalne "wysepki" skalne umożliwiające przejście tego trudnego odcinka w przypadku niskiego stanu wody w rzece.  Następnie ścieżka wchodzi w łuk rzeki i zmieniając kierunek początkowo na południowy, a później zachodni wspina się na urwisko nadrzeczne. Po około 300 metrach, na szczycie urwiska usytuowano drugi punkt widokowy, z którego roztacza się widok na przełomowy odcinek rzeki Wetliny. Od tego miejsca szlak biegnie dalej na zachód, by po około 250 metrach zamknąć pętlę i powrócić do drogi stanowiącej granicę rezerwatu.

      Druga ścieżka, o ogólnej długości około 600 metrów zlokalizowana jest w zachodniej części rezerwatu, w pododdziale 44a. Rozpoczyna się ona na wzniesieniu przy drodze stanowiącej południową granicę rezerwatu i biegnie początkowo na północ grzbietem wzniesienia zgodnie opadając w kierunku rzeki Wetliny. W odległości około 200 metrów od początku, przy rzece, utworzono odgałęzienie ścieżki biegnące w kierunku południowym. Na tym szczególnie malowniczym odcinku ścieżka przebiega tuż nad brzegiem Wetliny, wśród bloków skalnych piaskowców otryckich fliszu karpackiego. Omawiane odgałęzienie ścieżki widokowej doprowadza zwiedzających nad sam brzeg rzeki.  W celu dalszego zwiedzania należy powrócić do rozwidlenia i udać się w kierunku wschodnim. Na tym odcinku ścieżka biegnie tuż przy rzece po łuku zmieniając z czasem kierunek na południowy. Poprowadzono ją na tym fragmencie po płaskiej trasie rzecznej. Następnie szlak wspina się (miejscami stromo) i powraca na drogę główną (do granicy rezerwatu).