W dniach 18-20 września 2014 r. w Ośrodku Naukowo-Dydaktycznym Bieszczadzkiego Parku Narodowego odbyła się XXIII Międzynarodowa Konferencja na temat „Wpływ czynników antropogenicznych na rozmieszczenie roślin i zwierząt w Karpatach”. Spotkaniesłużyło wymianie doświadczeń w skali Karpat i innych regionów Europy. Podczas Konferencji wygłoszono referaty dotyczące funkcji korytarzy ekologicznych oraz wpływu czynników antropogenicznych na rozmieszczenie niedźwiedzi brunatnych, żubrów i innych ssaków. W ostatnim dniu konferencji odbyła się sesja terenowa po Bieszczadzkim Parku Narodowym, Ciśniańsko-Wetlińskim Parku Krajobrazowym oraz Parku Krajobrazowym Doliny Sanu. Problematyką sesji terenowej były „Problemy zachowania integralności ostoi dużych drapieżników w Bieszczadach”.
Stowarzyszenie Pro Carpathia, Bieszczadzki Park Narodowy, Magurski Park Narodowy oraz Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie od trzech lat realizuje projekt pod nazwą: „Ochrona ostoi fauny puszczańskiej–korytarze migracyjne”. Międzynarodowy Rezerwat Biosfery "Karpaty Wschodnie" był to pierwszy trójstronny, transgraniczny rezerwat biosfery powołany na świecie. Obejmuje on swoim zasięgiem obszar Bieszczadów położony na terenie trzech państw: Polski, Słowacji i Ukrainy. Po stronie polskiej w skład rezerwatu wszedł Bieszczadzki Park Narodowy wraz ze swoją otuliną, czyli Parkiem Krajobrazowym Doliny Sanu i Ciśniańsko-Wetlińskim Parkiem Krajobrazowym, po słowackiej Park Narodowy "Poloniny" wraz z otuliną, a po stronie ukraińskiej Użański Park Narodowy wraz Nadsańskim Parkiem Krajobrazowym. Celem projektu jest ochrona spójności środowiska przyrodniczego na obszarze województwa podkarpackiego poprzez utrzymanie istniejących oraz tworzenie nowych korytarzy ekologicznych. W ramach projektu planuje się wymianę doświadczeń w zakresie ochrony integralności ostoi fauny i zachowania korytarzy ekologicznych. Problemy te staja się coraz bardziej istotne w związku z powstawaniem nowych ciągów komunikacyjnych, wzrastającą intensywnością ruchu kołowego na istniejących drogach publicznych oraz zabudową rozproszoną gwałtownie wkraczająca na obszary dotychczas niezainwestowane o dużych walorach przyrodniczych.