Zima to bardzo trudny okres dla dzikich zwierząt, gdyż mają one wówczas ograniczony dostęp zarówno do pożywienia jak i wody. Leśnicy wspólnie z myśliwymi pomagają tym zwierzętom przetrwać zimę. W okresach srogiej zimy wykonują również szereg prac, aby ułatwić bytowanie zwierzyny.
Karma dla leśnej zwierzyny jest dostępna w stałych punktach dokarmiania takich jak paśniki czy buchtowiska. Bardzo ważną rolę w odżywianiu zwierzyny i zapobieganiu chorobom odgrywają składniki mineralne, zwłaszcza sól. Zapotrzebowanie na nie pokrywane jest z naturalnego żeru, karmy oraz częściowo z lizawek - drewnianych słupków z kostką soli umieszczoną na jego wierzchołku. Sól, która jest źródłem ważnych pierwiastków pod wpływem wilgoci rozpuszcza się spływa po słupku,
a zwierzęta chętnie ją zlizują.
Dokarmianie zwierząt leśnych jest prawdziwą sztuką, ponieważ z dostarczaniem pokarmu nie można przesadzać. Najważniejsze jest dokarmianie zwierzyny w warunkach ekstremalnych, które mogą zagrażać ich życiu. Nie powinno się jednak tego robić podczas łagodnych zim, gdyż wtedy zwierzęta powinny radzić sobie same w zdobywaniu pokarmu.
„Dokarmianie” jak sama nazwa wskazuje jest częściową pomocą zwierzętom w trudnych warunkach środowiskowych. Zwierzęta nie mogą się do niego przyzwyczaić, ponieważ mogłyby „zapomnieć”, jak szuka się pokarmu samodzielnie w lesie.
Zwierzęta należy dokarmiać systematycznie i w stałych miejscach. Zakazane jest podawanie karmy przez cały rok, gdyż w pozostałych sezonach zwierzęta muszą sobie radzić same.
Należy pamiętać, że zwierzęta leśne można dokarmiać tylko w porozumieniu z leśniczym lub przedstawicielem koła łowieckiego. Osoby takie chętnie pomogą wskazując miejsca, gdzie można wyłożyć karmę. Trzeba zwrócić szczególną uwagę również na rodzaj dostarczanego pożywienia, ponieważ podanie niewłaściwej karmy może spowodować u zwierząt choroby, osłabienie organizmu, a nawet śmierć.
Wykładanie karmy ma za zadanie zatrzymać jak najwięcej zwierzyny w lesie. Poszukujące jedzenia zwierzęta znacznie rzadziej podchodzą w okolice domostw i dróg.
Zimą należy pomagać także ptakom. Jednak trzeba pamiętać, że nie należy im podawać pieczywa, gdyż zawiera sól i substancje ulepszające oraz konserwanty. Ptaki mają ograniczone możliwości wydalania soli. Podawany im chleb powoduje często poważną chorobę - kwasicę. Karma dla ptaków powinna przypominać ich naturalny pokarm.
Sikory, kosy kwiczoły, wróble, dzwońce, trznadle i dzięcioły to ptaki, które korzystają z karmników– są one zwolennikami niesolonej słoniny, łuskanych orzechów, ziaren słonecznika, mrożonych porzeczek, aronii, owoców dzikiego bzu, suszonych rodzynek, płatków owsianych czy prosa.
Bardzo dobrym sposobem na dokarmianie ich jest zatopienie ziaren w niesolonym łoju lub smalcu. Jeśli zostanie dla nich natomiast wywieszona słonina, to nie powinna wisieć dłużej niż dwa tygodnie. Nawet jeśli ptaki jej nie zjedzą trzeba ją wyrzucić, gdyż po tym czasie nie nadaje się już do spożycia.
Należy pamiętać, aby nie karmić ptaków produktami z solą, np. boczkiem, solonymi orzeszkami czy słonecznikiem, gdyż zimą ptaki mają utrudniony dostęp do wody pitnej.
Dokarmianie można rozpocząć wraz z nadejściem zimy, gdy zaczyna występować ujemna temperatura na zewnątrz i opady śniegu. Należy je natomiast zakończyć wiosną, w okolicach kwietnia.