Rezerwat przyrody „Woronikówka” stanowi cenny obiekt florystyczny przede wszystkim ze względu na występowanie rzadkiego, chronionego gatunku drzewa- cisa pospolitego (Taxus baccata). Ponadto stwierdzono tu wiele innych gatunków chronionych i rzadkich, jak np. języcznik zwyczajny, storczyk męski, lilia złotogłów. Flora rezerwatu zawiera liczne gatunki górskie, stanowiące czwartą część wszystkich taksonów rosnących na jego terenie. Zbiorowiska roślinne reprezentują w całości potencjalną roślinność naturalną. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje rzadki zespół jaworzyny karpackiej z języcznikiem. W rezerwacie przyrody dominuje zespół żyznej buczyny karpackiej o wysokim stopniu naturalności, zróżnicowany na dwa podzespoły. Szczytowe partie rezerwatu przyrody porasta zespół kwaśniej buczyny górskiej. Teren rezerwatu leży w krainie Bieszczadów, stąd fauna wykazuje typowe cechy puszczy wschodniokarpackiej. Przeważają zwierzęta wspólne dla lasów górskich i niżowych, niektóre należą do gatunków rzadkich w innych rejonach kraju. Jest to obszar ostoi wielkich ssaków europejskich: niedźwiedzia brunatnego, wilka czy rysia. Na obszarze rezerwatu przyrody spotykamy także żubra, jelenia karpackiego, sarnę, dzika, zająca oraz drobne ssaki. Z ptaków występuje wiele gatunków drapieżnych np. puchacz, trzmielojad, orzeł przedni. Gady reprezentowane są przez jaszczurki a płazy przez salamandrę plamistą oraz traszkę karpacką. Rezerwat przyrody „Woronikówka” ma bardzo interesujące ukształtowanie powierzchni, na które składa się m.in. bardzo stromy stok w zachodniej jego części, w dolnej partii zasłany rumoszem skalnym.