Rezerwat przyrody „Góra Chełm”.
Rezerwat został ustanowiony Zarządzeniem Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa 14 czerwca 1996 r. /Monitor Polski Nr 41 z 5 lipca 1996 r/.
Celem jego ochrony jest zachowanie zróżnicowanych ekosystemów leśnych porastających Górę Chełm, reprezentujących m.in. rzadką na Pogórzu Strzyżowskim żyzną buczynę karpacką, zbiorowiska grądów i łęgów podgórskich.
Góra Chełm dominuje swoją sylwetką w tej części Pogórza Strzyżowskiego. Nic dziwnego, że dla mieszkających w jej pobliżu ludzi była źródłem rozlicznych wierzeń i legend. A może nie tylko legend? Jedne opowiadają o cudownych źródełkach i istniejącym tu kościółku. Inne - najbardziej fantastyczne opowieści mówiły o mieszkającym tu królu węży, gwiżdżącym, noszącym koronę, którego bały się dzieci i starsi.
Jakby na przekór tej mrocznej górze na samym jej grzbiecie stoi drewniana, domkowa kapliczka. Było to (i jest nadal choć w znacznie mniejszym stopniu) znane w okolicy miejsce kultu. Powstała najprawdopodobniej w pierwszej połowie XIX wieku. Odnowiono ją w 1887 r. i wtedy też przyozdobiono.
W Wielką Niedzielę przybywali tu liczni pielgrzymi, którzy trzykrotnie obchodzili kapliczkę jak kościół w czasie rezurekcji. Następnie śpiewali pieśni, a po ich zakończeniu podążali do granic poszczególnych wsi. Na polach zakopywali "wanielijki" - papierki, po to aby grad i robactwo plonów nie zniszczyło, żeby ich pola wszelkie zło omijało. W tym samym celu wtykano w młode zboże gałązki z palm święconych w Niedzielę Palmową.