Rezerwat przyrody "Hulskie im. Stefana Myczkowskiego"
Przedmiotem ochrony w rezerwacie przyrody "Hulskie im. Stefana Myczkowskiego" są fragmenty starodrzewu z głównymi zespołami leśnymi, charakterystycznymi dla pasma Otrytu, różnorodnych form morfologicznych oraz stanowisk rzadkich i chronionych gatunków roślin i zwierząt. Rezerwat „Hulskie im. Stefana Myczkowiskiego” to cenny obiekt przyrodniczy, głównie ze względu na doskonale zachowane zbiorowiska leśne charakterystyczne dla tej części Bieszczadów. Obejmuje dwa piętra roślinne: pogórza i regla dolnego. W reglu dolnym dominującym zespołem roślinnym jest żyzna buczyna karpacka, sąsiaduje ona w rejonie silnie wymywanych grzbietów z niewielkimi płatami kwaśnej buczyny górskiej. Piętro pogórza opanował grąd a na fragmencie niewielkiej dolinki rzecznej występuje olszynka karpacka. Drzewostan tworzą tu ponad 100-u letnie buki i jodły, z licznymi grupami drzew o wymiarach pomnikowych. Bogata i osobliwa jest również flora rezerwatu. Najbardziej interesujące z nich to: omieg górski, śnieżyczka przebiśnieg, ciemiężyca biała, języcznik zwyczajny. Ciekawą grupę stanowią także gatunki ciepłolubne, związane ze skalistymi obrywami nad Sanem. Rezerwat, podobnie jak całe pasmo Otrytu, znajduje się w zasięgu areału osobniczego wielu cennych gatunków fauny. Na szczególną uwagę zasługują duże drapieżniki oraz najrzadszy i największy z naszych węży – wąż Eskulapa.