Parki Krosno

Dzień Polskiej Niezapominajki  to święto przyrody obchodzone corocznie 15 maja, które zapoczątkował redaktor radiowej „Jedynki” Andrzej Zalewski. Przypomina ono nie tylko o bogactwie i pięknie ojczystej przyrody, ale także o osobach, które kochamy. Kwiaty te błękitne jak niebo
w pogodny dzień, delikatne, malutkie, mało widowiskowe w porównaniu z innymi, mają w sobie wiele uroku. To właśnie one podarowane komuś, kogo lubimy, kochamy bardziej zapadną w pamięć niż nawet dostojna róża. 

Niezapominajki występują głównie w strefie klimatu umiarkowanego, a w strefie międzyzwrotnikowej ich obecność ograniczona jest do obszarów górskich. W Polsce natomiast rośnie ich dziko 13 gatunków. Wyróżnia się takie odmiany jak: alpejska, błotna, darniowa, górska, leśna, pagórkowa, piaskowa, polna, rozłogowa, różnobarwna, skąpo kwiatowa, smukła, wczesna.

Rośliny te osiągają 20–30 cm wysokości, mają krzaczasty pokrój i wzniesione pędy. W pierwszym roku np. niezapominajka leśna tworzy rozetę podłużnych liści. Zakwita w drugim roku - od połowy kwietnia lub początku maja do końca czerwca.

Pojedyncze kwiaty niezapominajki są niebieskie, drobne, zebrane w luźne, wydłużone kwiatostany. U odmian ogrodowych kwiaty mogą być także białe, różowe lub różowo-karminowe. Najlepiej czuje się w miejscach lekko zacienionych lub półcienistych. Nie jest wybredna, co do gleby, ale najlepiej sadzić ją w glebie bogatej w próchnicę i wilgotną. Niezapominajka ma małe potrzeby nawozowe. Dobrze znosi nasze warunki klimatyczne. Można bez obaw przesadzać ją nawet w początkowej fazie kwitnienia.

„Niezapominajki”

Nie­za­po­mi­naj­ki
to są kwiat­ki z baj­ki!
Ro­sną nad po­tocz­kiem,
pa­trzą ry­bim oczkiem.

Gdy się pły­nie łód­ką,
Śmie­ją się ci­chut­ko
I szep­cą mi skrom­nie:
„Nie za­po­mnij o mnie”.

Maria Konopnicka