31 maja obchodzony jest Dzień Bociana ustanowiony przez Polskie Towarzystwo Przyjaciół Przyrody pro Natura w 2003 r.  

Bocian biały Ciconia ciconia  mierzy zazwyczaj od 95 do 110 centymetrów, licząc od czubka głowy do ogona. Rozpiętość skrzydeł wynosi od 180 do 218 centymetrów. Długość czerwonego dzioba to 15 do 20 cm. Dorosły ptak waży do 4,5 kg. Średnia długość życia bociana to 8–9 lat, choć odnotowano rekordzistów, którzy żyli ponad 30 lat. Ptak ten znajduje się w załączniku I Dyrektywy 2009/147/WE w sprawie ochrony dzikiego ptactwa, tzw. Dyrektywy ptasiej, stając się w krajach Unii Europejskiej przedmiotem ochrony w ramach sieci Natura 2000.

Bociany polują na bezkręgowce takie jak ślimaki, dżdżownice, chrząszcze, pasikoniki, larwy owadów. Poza tym chętnie żywią się rybami, płazami, gadami a nawet pisklętami ptaków gnieżdżących się na ziemi, istotny składnik pożywienia stanowią gryzonie (głównie norniki). Polując chodzą po żerowisku i wypatrują swych ofiar. Wbrew opowieściom z dzieciństwa o bocianach polujących na żaby, płazy te stanowią jedynie uzupełnienie bocianiej diety.

Dzień Bociana Białego to okazja do zwrócenia szczególnej uwagi na miejsce jakie ptak ten zajmuje w polskiej kulturze i krajobrazie, a także na jego zagrożenia i potrzebę ochrony gatunku. Dla podtrzymania i zachowania bociana białego niezbędne jest utrzymanie i odtworzenie terenów stanowiących atrakcyjne żerowiska dla tego gatunku, takich jak: żyzne łąki, obrzeża stawów czy tereny zalewowe rzek. Rozwój intensywnego rolnictwa przemysłowego, osuszanie terenów podmokłych czy zarastanie łąk na skutek braku ich użytkowania, powoduje zanikanie bocianich legowisk i żerowisk.

Polska jest krajem, w którym gniazduje największa światowa populacja tych ptaków, odpowiada im bioróżnorodność, klimat i środowisko, które jest idealnym miejscem do lęgu i chowu młodych piskląt.